Estimadas familias, compañeiras e compañeiros, nenos e nenas, hoxe comezo a miña xubilación despois daqueles inicios de mestra cando tiña 23 anos, 43 anos de traballo cheos de acontecementos, de aprendizaxes e de percorrer un camiño que "fun facendo ao andar".
A vida foime levando por diferentes lugares onde puiden vivir moitas experiencias marabillosas, pero a máis importante de todas, foi ser mestra no meu pobo e compartir cunha xeración de estudantes, ese camiño que eu levaba andado, a experiencia e coñecementos que fun adquirindo.
Espero que este blog, que tanto nos deu nestes seis cursos desde que cheguei ao Couceiro, poida seguir adiante nunha nova etapa, porque nel queda o percorrido do alumnado que foi pasando polas aulas de 1º e 2º, nenas e nenos e as súas familias, cos que camiñamos xuntos os meus compañeiros, compañeiras e eu mesma.
Marcho desexándovos que o camiño que tendes inda por diante sexa, como dixo Antonio Machado, un camiño que se fai ao andar.
O meu camiño, a partires de agora, abre para min unha nova etapa chea de posibilidades, porque a xubilación é recoller toda a nosa experiencia vital e, desde a serenidade e un tempo de vida novo, seguir esa senda que facemos coas nosas pegadas.
Unha aperta moi grande e todo o meu cariño!!!!
Caminante, son tus huellas
el camino y nada más;
Caminante, no hay camino,
se hace camino al andar.
Al andar se hace el camino,
y al volver la vista atrás
se ve la senda que nunca
se ha de volver a pisar.
Caminante no hay camino
sino estelas en la mar.
Antonio Machado
.jpg)
.jpg)

.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)


.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)


.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
















.jpg)

.jpg)












