27.6.23

ATA SEMPRE!!!!!

Chegou o momento de pechar. Chegou o momento de dicir adeus, pero antes de marchar, quero transmitirvos que estou moi orgullosa de ter sido a vosa mestra nestes anos e de camiñar xuntos e xuntas, no ciclo máis importante de primaria, aquel no que aprendemos a ler e a comprender. 
Lembrade sempre que sodes especiais e que podedes chegar onde queirades.
A vosa pegada xa está gravada no meu corazón. 
Con moito cariño, hoxe e sempre.


Educar

Educar es lo mismo
que poner un motor a una barca,
hay que medir, pensar, equilibrar,
y poner todo en marcha.

Pero para eso,
uno tiene que llevar en el alma
un poco de marino,
un poco de pirata,
un poco de poeta,
y un kilo y medio de paciencia concentrada.

Pero es consolador soñar,
mientras uno trabaja,
que esa barca, ese niño
irá muy lejos por el agua.

Soñar que ese navío
llevará nuestra carga de palabras
hacia puertos distantes, hacia islas lejanas.

Soñar que cuando un día
esté durmiendo nuestro propio barco,
en barcos nuevos seguirá nuestra bandera enarbolada.

Gabriel Celaya




 

No hay comentarios:

Publicar un comentario